هزینههای اضافی، راهحلهای بیاثر
در سالهای اخیر، پروژههای پلسازی در شهر رشت با هزینههای قابل توجهی اجرا شدهاند، اما اثرات این پروژهها در کاهش ترافیک شهری عملاً به چشم نمیآید. این پلها، به جای اینکه به عنوان راهحلهای کارآمد برای مشکل ترافیک عمل کنند، به مسکنی برای یک درد واقعی تبدیل شدهاند که تنها به افزایش مشکلات و هزینههای شهری منجر شدهاند.
یکی از مسائلی که در اجرای این پروژهها به وضوح مشهود است، تبدیل چهره شهر به یک “شهر بتونی” است. پلها، بهخصوص در مناطقی که به طور غیرضروری ساخته شدهاند، نه تنها زیبایی بصری شهر را کاهش دادهاند بلکه محیط زیست شهری را نیز تحت تاثیر قرار دادهاند. رشت که در گذشته به عنوان یک شهر با طبیعت زیبا و فضای سبز شناخته میشد، حالا بیشتر به شهری تبدیل شده که تحت تأثیر پروژههای بیهدف، بهویژه پلسازیهای بیاثر، چهرهای نازیبا پیدا کرده است.
در حالی که بسیاری از این پروژهها میلیاردها تومان هزینه در بر داشتهاند، حقیقت این است که هیچ کدام از آنها به طور واقعی به حل معضل ترافیک شهری کمک نکردهاند. چرا که مشکل اصلی ترافیک رشت نه در نقاط خاص شهری بلکه در ساختار حملونقل شهری است. در حالی که بسیاری از متخصصان بر این باورند که مشکل ترافیک رشت با ایجاد کمربندیهای شمالی-جنوبی یا شرقی-غربی قابل حل است، هزینههای هنگفتی که برای این پلها صرف شده، تنها به مشکلات بیشتر دامن میزند.
به این ترتیب، میتوان گفت که این پروژههای پلسازی، هزینههای اضافی هستند که در نهایت به حل مشکل ترافیک نمیپردازند. آنچه رشت به آن نیاز دارد، یک برنامه جامع برای بهبود حملونقل و ایجاد زیرساختهایی است که واقعاً به کاهش بار ترافیکی کمک کند. این امر مستلزم ایجاد کمربندیهای مناسب، بهبود سیستم حملونقل عمومی، و بازنگری در پروژههای عمرانی است که به جای تمرکز بر راهحلهای سطحی، مشکلات واقعی را هدف قرار دهند.
نقش شورای شهر و مسئولین در این پروژهها غیرقابل چشمپوشی است. در حالی که باید منابع مالی بهطور معقول و بر اساس نیازهای واقعی شهر هزینه شود، انتخابهای اشتباه در تخصیص این منابع، در نهایت منجر به هدررفت این منابع و افزایش مشکلات شهری خواهد شد. در نتیجه، این پروژهها نه تنها به حل مشکل ترافیک کمک نکردهاند، بلکه باعث ایجاد چهره نازیبا و افزایش هزینههای شهری شدهاند.
در پایان، به جای ادامه دادن به پروژههای پلسازی بیهدف، لازم است که تمرکز بیشتری بر روی ایجاد زیرساختهای حملونقل مناسب، به ویژه کمربندیهای جدید و توسعه حملونقل عمومی انجام شود. در غیر این صورت، رشت همچنان درگیر معضل ترافیک خواهد ماند و هزینههای اضافی که برای پروژههای بیاثر صرف میشود، تنها به افزایش مشکلات موجود منجر خواهد شد.
* دکترای سیاستگذاری عمومی
دیدگاهتان را بنویسید